> Hoe het begon...
  Het was eigenlijk al tijdens onze vakantie in Italië, juli 2004, dat we het doorhadden: wij zijn wel een beetje uitge-Europaad. Prachtig, die paleizen aan het water in Venetië, heel erg mooi dat oude centrum van Florence en ook in Milaan hebben we heel wat fotootjes gemaakt. Maar wij willen wel weer eens een keer wat anders. Iets compleet anders! Daarom boekten we al in September van dat jaar onze reis voor 2005 met de Transsiberië Express, via Moskou en Ulaanbaator naar Peking. Wekenlang zochten we info, kochten we boeken en bekeken we elk tv-programma dat ook maar een beetje een raakvlak had met één van de drie landen die we zouden gaan bezoeken. Maar ja...na een tijdje begint het idee te wennen en begin je ook maar al te goed te beseffen dat het nog wel bijna een jaar duurt voor het zover is. Helaas zijn bij Peter de vakantiedagen schaars en kon een andere reis voor die tijd niet erg makkelijk gemaakt worden. Zo kwamen we op het idee van een nieuwe stedentrip: een reisje dat niet te lang duurt, maar toch even lekker weg. Een budgetreis zou het moeten worden, want er moest ook nog gespaard worden voor de grote reis van de zomer 2005.
> Het Plan
Op de website van de reisorganisatie waar we ook onze Transsiberië vakantie boekten, zagen we enkele dagen later een reis die wel binnen ons budget zou passen: een stedentrip naar Krakow. Na enig speurwerk op internet vonden we ook de maatschappij die je dan naar Krakow zou vliegen en de tickets bleken veel goedkoper als je ze rechtstreeks boekte bij hen. Sky Europe vliegt bovendien vanaf Amsterdam nog naar verschillende andere bestemmingen binnen Europa en eigenlijk leek Budapest ons veel mooier dan Krakow.  Toevallig was er ook nog net een actie: 1 miljoen vliegtickets voor slechts Euro 0,01. Vliegtickets naar Boedapest zijn normaal al niet zo duur, maar toen was de keuze voor ons snel gemaakt: 2 retourtjes Budapest voor het enorme bedrag van Euro 0,04 kun je toch eigenlijk niet aan je neus voorbij laten gaan.
Ook voor het zoeken naar een geschikte slaapplek was internet erg makkelijk. We zagen vele hotels, maar ons oog viel uiteindelijk op een website met appartementen. Veel privacy en midden in het centrum werd er beloofd. Bovendien een gratis transfer van het vliegveld naar het appartement van keuze. En Amadeus maakte zijn beloften meer dan waar, maar daarover later meer.
> De Reis naar Budapest
Ruim op tijd zijn we die avond op 13 mei 2005 op Schiphol. Toen we thuis vertrokken hadden we nog even op teletekst gekeken en leek onze vlucht gewoon keurig op tijd te vertrekken. Helaas blijkt dit iets anders te zijn als we in de vertrekhal binnenkomen en op de monitors onze balie opzoeken. Anderhalf uur vertraging staat er dan bij. Na een sms-je is ook Amadeus op de hoogte en wij hopen dat het afhalen nu geen probleem zal zijn, aangezien we nu op z'n vroegst om half 1 zullen aankomen in plaats van om 11 uur. Enige tijd later verandert opeens de vertrektijd weer: nog een half uur vertraging erbij. En een tegoedbon voor het ophalen van een gratis maaltijd bij wijze van excuus. Echter als er nog een half uur vertraging bij komt op het scherm is dit excuus en het lekkere ijsje bij de MC Donalds al gauw weer vergeten. We besluiten Amadeus persoonlijk even op de hoogte te stellen en te informeren of er nog iemand op ons zal staan te wachten bij aankomst. Dit blijkt gelukkig geen enkel probleem te zijn en vanaf dan is het wachten ineens een stuk minder erg. Er zal in ieder geval iemand zijn die ons naar het appartement kan brengen, ook al komen we midden in de nacht aan. Uiteindelijk vertrekt ons vliegtuig om 00.15 uur op 14 mei. Zo hoeven we in elk geval niet op vrijdag de 13de te vliegen. :-)
Tegen half 3 zijn we door de douane en zien we onze naam op een papier in de lucht zwaaien: we worden verwacht. Een lieve mevrouw heeft uren op ons staan wachten, omdat haar laatste bus naar de luchthaven al rond 12 uur ging. Het duurt eventjes voor we zijn omgeschakeld naar haar Hongaars-Duitse taal, maar als we er eenmaal aan gewend zijn blijkt er erg goed met haar te communiceren.  Zij regelt ook onze taxi, inclusief een heuse formule 1 coureur achter het stuur. De autogordels achterin de auto blijken niet bruikbaar en voorin hebben onze gids en chauffeur ook niet de geringste belangstelling voor hun eigen gordel. Maar gelukkig worden we door de snelheid van de taxi vanzelf achterover in onze stoelen gedrukt en hebben we die gordels ook helemaal niet nodig. Het wordt een ander verhaal als we met 140 kilometer per uur de bocht doorgaan waar een bordje naast staat van 60, rechtop zitten is daar enigszins lastig. Gelukkig duurt de rit door de hoge snelheden erg kort en kunnen we zo'n 10 minuten en 20 kilometer verder uitstappen voor ons appartement. In nog eens 10 minuten hebben we de sleutels van ons Hongaarse huisje, een kaart van het centrum en een uitgebreide hoeveelheid aan mondelinge Hongaars-Duitse informatie te verwerken gekregen en kunnen we eindelijk ons bed opzoeken.
> Budapest dag 1
Na een zeer korte, maar goede nachtrust en een kort bezoekje aan de 24-uurs supermarkt bij ons om de hoek kunnen we dan eindelijk de binnenstad inlopen. De op toeristen ingestelde winkelstraat Váci Utca laten we al gauw links liggen en we zien voor het eerst de stad met al zijn prachtige bruggen aan de Donau liggen. Omdat we al ter hoogte van de Elisabeth brug zijn besluiten we die eerst over te steken en richting de Citadel te gaan. Het is een stevige klim naar boven, maar het uitzicht over de stad met zijn prachtige parlementsgebouw aan de Donau wordt steeds mooier. Boven aangekomen kunnen we heel Budapest overzien, tot voorbij het Magherita eiland. We bezoeken de Citadel waar een indrukwekkende tentoonstelling te zien is, onder andere met foto's over de tweede wereldoorlog en de verwoestingen aan Budapest die daaruit voortgekomen zijn. Weer buiten eten we ons eerste Hongaarse brood daar bovenop de Gellértberg met het mooiste uitzicht dat je maar over een stad kunt hebben.
 Daarna dalen we weer af tot het Gellértmonument, net iets boven de Elisabethbrug en vervolgden onze weg richting Burchtkasteel. Omdat de burchtheuvel een stuk lager is dan de Gellértheuvel die we eerder hebben beklommen én omdat het tenslotte een budgetreis is nemen we niet de kabelbaan naar boven, maar gaan we weer lopen. Opnieuw steeds beter wordende vergezichten en tenslotte het prachtige kasteel bovenop.
Iets verderop op de heuvel vinden we het beroemde vissersbastion, een sprookjesachtig bouwwerk met verschillende torentjes en doorkijkjes onder andere naar beneden, naar de rest van de stad.  De bedoeling die de architect van het naastgelegen Hilton Hotel heeft gehad bij de bouw van dit spuuglelijke gebouw ontgaat ons in het begin even, maar bij nadere inspectie wordt ons duidelijk dat hij toch een zielige poging heeft gedaan om zijn ontwerp in het geheel te laten passen. De 13de eeuwse Gotische kerk die ooit op deze plek stond en waarvan gedeeltes nog overeind staan direct naast het hotel heeft een soortgelijk uiterlijk en zelfs het torentje van de klokkentoren van deze kerk is nagemaakt op de oorspronkelijke plek. Helaas heeft de architect die het Hilton in de jaren '70 bouwde gekozen voor rode, extreem spiegelende ramen en doet het gebouw ons bij een eerste aanblik eerder denken aan een casino of speelhal dan aan een 13de eeuwse kerk. De Matthiaskerk, tegenover vissersbastion en Hilton hotel blijkt van binnen nog mooier dan van buiten als we enkele foto's van de kerk bekijken meteen naast de ingang. Helaas gaat de deur net voor onze neus dicht en moeten we tot de volgende dag wachten om een kijkje binnen te nemen.
We vervolgen onze wandeling door de burchtwijk en zien overal prachtige gekleurde huizen en paleizen. Een gebakje in de bekende banketbakkerij Ruszwurm is ons helaas niet gegund, na een kwartier geduldig wachten om geholpen te worden in dit veel te drukke, maar piepkleine zaakje besluiten we om het gebak van de winkel om de hoek van ons appartement eens aan een test te onderwerpen.  We nemen nog gauw een kleine pauze op het dorps aandoende pleintje vlakbij de Matthias kerk, voordat we aan de wandeling terug naar beneden beginnen. De plaatselijke bevolking leest hier z'n krantje en wij vermaken ons daar weer prima mee. Na een nieuwe wandeling bereiken we onze eigen wijk weer en al snel zien we de "winkel-op-de-hoek". Natuurlijk willen we alle soorten gebak die ze hebben wel proberen en wij wijzen dus allemaal verschillende gebakjes aan. De jongen achter de vitrine, die geen Duits of Engels spreekt, begrijpt dit niet helemaal en uiteindelijk gaan we met 3 gebakjes, een aantal onbekende producten die op warm eten lijken en een goeie fles wijn de deur uit. Alles smaakt heerlijk en wij komen ons huisje niet meer uit die avond, het vele lopen, weinig slaap en de wijn breken ons op!
> Budapest dag 2
Prima geslapen, ditmaal iets langer dan de dag ervoor. Eén van de topattracties van Budapest blijkt zich op slechts 5 minuten loopafstand van ons appartement te bevinden: de Dohány Synagoge. Daar gaan we deze ochtend als eerste op af. Er is wat verwarring over de kaartverkoop, maar na een half uurtje in een rij, vervolgens 5 minuten in een verkeerde rij en dan enkele minuten in de enige echte kassa-rij zijn we binnen. Het interieur van deze grootste synagoge van Europa is prachtig en het monument en de graven in de tuin indrukwekkend.
 Omdat het vandaag zondag is besluiten we het bij het geloof te houden en bezoeken we ook nog de Stefanskerk, precies 5 minuten lopen in de andere richting vanuit het appartement. In de kerk is net een dienst gaande en zo kunnen we onze site-seeing-sunday gezegend vervolgen. Met de lift gaan we nog even naar de koepel van de kerk en genieten hier van een geweldig uitzicht. Vervolgens de derde kerk van de dag: we gaan terug naar de Matthiaskerk. De muren van de kerk zijn prachtig beschilderd en we bewonderen hier ook enkele relikwieën. Daarna een zondagse wandeling langs de Donau en een ontspannen middag met ijs op het Margherita eiland. Aan het eind van de dag zijn onze voeten en wijzelf redelijk brak en besluiten we dag 3 van onze reis om te dopen tot "maandag, openbaar-vervoer dag".
> Budapest dag 3
Maar ja als het dan zover is zijn we weer veel te nieuwsgierig wat er onderweg allemaal te zien is en gaan we toch nog lopend naar het Milleniummonument aan het heldenplein.  Het Heldenplein maakt een ontzettend Oost-Europese en haast Berlijnse indruk op ons. Het plaatje is compleet als er een Trabant voorbij komt rijden. In het achtergelegen park met het sprookjesachtige Vajdahunyakasteel aan het water brunchen we. We verwachten om één van de locale kinderen die naar kikkervisjes vissen in het water te zien vallen, maar het blijkt een domme hond te zijn die het uiteindelijk overkomt. Het water is toch iets dieper dan verwacht en hij is erg verbaasd als hij voorover valt. :-) Dan toch maar de metro in en dit blijkt een aangename ervaring in Budapest. Zeer schoon, goed geregeld en bovenal erg veilig. Geen zwervers die je lastig vallen of ranzige types die je vanalles proberen te verkopen en ondertussen je tas afhandig maken. Dit geldt trouwens voor de hele stad, zowel 's avonds als overdag. We zijn snel op Ferenciek Tere, waar we dachten een bezoekje te brengen aan Greentravel, een reisburo dat onze foto's van Istanbul gebruikte voor hun brochure, maar dat ons telkens de beloofde vergoeding niet betaalde. Helaas zijn ze vandaag dicht (we waren uitgenodigd om als we in Budapest waren een kop koffie en het geld te komen halen) en we laten een leuk kaartje voor ze achter. Vlakbij is één van de markthallen van Budapest, maar ook die is helaas gesloten omdat het Pinksteren is. Gelukkig ligt de groene Szabadsag brug er nog wel en steken we deze over naar het Gellértbad en het leuke gelijknamige rotskerkje er tegenover.
Een tram en een stadstrein brengen ons vanaf hier naar de buitenwijken van Budapest. Het stempelen van de vervoerskaartjes blijkt een verhaal apart. Het kaartje in het apparaat steken alleen is hier niet genoeg. Je moet ook nog eens een ruk aan het "deksel" van het ding geven, waardoor er enkele gaatjes  in je kaartje worden geprikt. Het kost ons de volledige rit in de tram om dit te ontdekken, maar daarna is het ons helemaal duidelijk. Eerst brengen we een bezoek aan de Romeinse nederzetting Aquincum, een groot openluchtmuseum net buiten Budapest. Jammer dat niet overal nog Engelse bordjes bijstaan, maar er wordt aan gewerkt.  Daana bekijken we nog enkele andere Romeinse overblijfselen en enkele communistische overblijfselen in de wijk Obuda. De Romeinse resten zijn niet meer bewoond, de Stalinistische nog wel. Wat een lelijke bakken die flats, je zult er maar wonen. Daar wordt je toch niet vrolijk van denk ik.
Terwijl we in het centrum een hapje zitten te eten zien we in de verte grote groepen mensen flitsen in de steeds donkerder wordende avond. Na onze heerlijke goulash en gegrilde aardappels met vlees en groente besluiten we het toetje over te slaan. Deels uit nieuwsgierigheid en deels omdat we gewoon te vol zijn. De drommen mensen staan er nog steeds en er wordt nog aldoor geflitst. Het blijkt dat precies bij die kruising die wij daar konden zien het eindstation van een etappe is voor vele auto's die meedoen aan de Gumball 3000 race. Dit is dus duidelijk Peters dag!
> Budapest dag 4
Over deze vierde en laatste dag kan ik kort zijn: de aardige dame die door Amadeus was gevraagd ons op te wachten op de eerste dag had ons bijzonder duidelijk ingelicht over hoe naar het vliegveld terug te reizen met het openbaar vervoer. We wagen liever niet opnieuw ons leven in een taxi en komen op deze manier om 6 uur 's ochtends veilig en bijna wakker aan op Ferihegy airport. Hier worden we weer eens blij verrast door Sky Europe: onze vlucht heeft een half uur vertraging. Steeds komt er weer een half uurtje bij en uiteindelijk vertrekken we 2 uur te laat en in een vliegtuig van een heel andere maatschappij richting een koud en regenachtig Amsterdam. Voor ons is het dus wel duidelijk: dit was de eerste maar ook echt de allerlaatste keer dat wij ons aan dit Sky-Europe avontuur hebben gewaagd. Goedkoop vliegen is okee, maar niet tenkoste van alles.
> Meer Info
Kijk ook eens op onze Hongarije info pagina, waar veel nuttige informatie te vinden is over Hongarije en Budapest.
|
