bezoek Adriaan van Ommering in Bangkwang Prison
We staan vroeg op om met de express-boot naar pier 30 te varen, eindstation van de bootdiensten van Bangkok en dus aan de rand van de stad. Na zo'n 3 kwartier varen zijn we er en we lopen nog zo'n 250 meter naar de gevangenis.
We melden ons bij een bewaker aan de poort en vertellen dat Adriaan onze oom is en wij hem komen opzoeken. Vereiste is namelijk dat je familie van de gevange bent of een hele goeie vriend. We worden scherp aangekeken en er wordt verbaasd gevraagd of wij echt familie zijn. Ja hoor, echt waar. Aan de blik van de beste man is te zien dat hij er geen snars van gelooft, maar dat hij wel weet dat wij het spelletje mee weten te spelen. Dit blijkt okee genoeg en we worden naar de overkant van de weg gestuurd, waar we een formuliertje invullen en vastmaken aan een kopie van ons paspoort. Aan de balie wordt het hele setje op een stapel gelegd en we worden verzocht te wachten tot we aan de beurt zijn.
In de gevangeniswinkel kopen we nog wat fruit en met de spullen die we al mee hebben genomen stoppen we dit in een plastic tas met Adriaans naam erop. Een kwartier later mogen we bij de balie bezoekers-badges ophalen en kunnen we de weg weer oversteken naar de ingang van de gevangenis. Tassen en andere spullen blijven achter bij een mannetje en als we door de scanner zijn, en onze tas met spullen voor Adriaan ook, mogen we door. De spullen worden wel doorzocht, maar er wordt niks uit gehaald, alles mag mee naar binnen.
Bij een glazen wand met telefoon nemen we plaats en een kwartiertje later komt Adriaan. Gelukkig zit naast ons een meisje dat we net ontmoet hebben met een vriend te praten en Adriaan wordt meteen door hen gewenkt. We hebben geen idee of we hem anders herkend zouden hebben van zijn korte verschijning op tv enkele maanden geleden. Omdat bij Adriaan blaaskanker is geconstateerd en niemand de nodige operatie wilde betalen is er toen op allerlei manieren geld ingezameld om toch een operatie te kunnen bekostigen. Zowel SBS6 als RTL4 heeft daar toen aandacht aan besteed in hun programma's.
Zoals Adriaan tijdens het bezoek vertelt denken ze in Thailand heel anders over drugs dan in Nederland en hij werd 6 jaar geleden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor het smokkelen van XTC. In de praktijk moet hij in elk geval de eerste 8 jaar hier onder afschuwelijke omstandigheden doorbrengen voor hij misschien naar Nederland wordt overgebracht. Hij vertelt dat ze met 25 gevangenen in een cel op de grond slapen, waar het 's nachts in deze tijd van het jaar behoorlijk koud is. Overdag is er niks te doen en dus heeft hij zichzelf Thais geleerd. Dat geeft hem vele voordelen, doordat hij de anderen (ook de bewakers) verstaat en met ze kan communiceren.
We merken al gauw dat Adriaan een man van humor is, die overal positief tegenaan probeert te kijken. Hij maakt er het beste van en probeert met mediteren, grapjes en (zelf-)spot de moed erin te houden. Zijn reactie als we tegen het eind zeggen nog eens terug te komen als dat mogelijk is bijvoorbeeld: "Kom gerust, ik ben altijd thuis". Het is een afschuwelijke situatie waar hij in zit, maar hij weet ook dat hij het zelf gedaan heeft.
Adriaan is dankzij het ingezamelde geld de afgelopen maanden 2 keer geopereerd. De eerste keer een kijkoperatie en de tweede keer werd een deel van de tumor weggesneden. Om alles weg te halen is een grotere operatie nodig die hij hier in Thailand niet wil laten doen onder deze omstandigheden. Over 2 weken wordt er middels een nieuwe kijkoperatie opnieuw gekeken hoe het 
is en zo probeert hij het nog 2 jaar vol te houden, tot hij naar Nederland mag en hij onder normale omstandigheden een grotere operatie kan ondergaan.
Een andere bezoeker wil nog met Adriaan praten over de komende kijkoperatie en daarom gaan wij nu. Bij de balie geven we ons overlevingspakket af en via de weg die we gekomen zijn gaan we weer terug.
Voor iedereen die meer wil lezen over de Bangkwang gevangenis, de Nederlandse gevangenen of een bezoek aan de gevangenis: dit zijn enkele handige websites:
- info Bangkwang Prison in het Nederlands
- Help Adriaan
- Rien Parlevliet
- Hans Zegers
- Jenny op bezoek bij Adriaan