La Palma Reisverslag
We halen onze huurauto op, een rammelende, totaal versleten Skoda Fabia, maar ach… het rijdt. We hadden al eens vaker gemerkt dat TomTom in Spanje niet erg accuraat is, maar wat wil je ook als je in een dorp moet zijn waar ze slechts één adres hebben. Toch vinden we ons appartement gauw, een heerlijk ruim huisje, met uitzicht op zee.
23-10-2011 Na een ontbijtje in de ochtendzon gaan we op pad. We rijden naar het zuiden van het eiland, waar we genieten van het uitzicht bij San Bartolomé, het dorpse leventje in Garafía en het wonderlijke wolkenlandschap bij het Observatorico Astrofísico, oftewel de sterrenwacht. Deze plek weet ons meer te boeien dan de laurierbossen van Los Tilos, waar we ook even rondkijken.
Bizar gevormde wolken komen soms in razend tempo aandrijven, om vervolgens weer een heel andere vorm aan te nemen of geheel op te lossen. Af en toe krijgen we een glimp te zien van de Caldera de Taburiente, een enkele rotspunt steekt soms boven de mist uit. Ook als we verder rijden naar de Mirador de los Andenes blijft de mist voor bijzondere schouwspelen zorgen en soms doemen ineens felgekleurde, vulkanische rotsen uit het niets op.
Ook tijdens de terugrit verbazen we ons over de veelzijdigheid van de begroeiing van La Palma. We zien naaldbomen, drakenbomen, vetplanten, bananenplantages, cactusen in alle soorten en maten, maar ook mandarijnen, lychees, mango’s en pruimen. Pas tegen de avond zijn we terug bij ons appartement.
24-10-2011 We gaan er ook vanochtend weer op uit om mooie dingen te zien. Helaas betrekt de lucht zodra we in de auto zitten en als we bij de Vulcán San Antonio aankomen regent het flink. We besluiten eerst verder te rijden naar de nabijgelegen Vulcán Teneguía, waar het weer droog lijkt te zijn. Zodra we echter het laatste stukje naar de kraterrand lopen steekt er een enorme wind op en kruipen de zwarte wolken de naastgelegen heuvel van de San Antonio over. Als we nu doorlopen naar de kraterrand lopen we kans eraf geblazen te worden en als het ook nog eens stevig begint te regenen besluiten we om te keren.
Op de terugweg naar ons appartement zien we in de berm veel rijpe cactusvruchten, die we met ons zakmes afsnijden om later thuis op te eten. Terug In de omgeving van Santa Cruz blijkt dit de enige droge plek van het eiland, waar zelfs de zon nog schijnt en we brengen de middag op ons balkon door.
25-10-2011 Na een bewolkt nachtje is het zodra de zon op is al gauw stralend weer en opnieuw vertrekken we naar het zuidelijke deel van La Palma. Als we dit keer bij San Antonio zijn staat de perfect gevormde vulkaan in de mooie, vroege ochtendzon. We lopen over de kraterrand naar de voorkant, waar we een fantastisch uitzicht hebben over de hele zuidkust en ook over enkele kleinere vulkanen in de omgeving.
Veel mensen wandelen van San Antonio in een uurtje naar beneden, om de Teneguía vulkaan te gaan bekijken, maar wij hebben geen zin om door toch weer een plotselinge bui overvallen te worden en gaan gewoon weer met de auto over dezelfde asweg als gisteren. De hele omgeving is bedolven onder een laag lava en her en der groeien mooie vetplanten tussen de wijngaarden. Volgens onze reisgids doen die druivenstruiken het hier prima sinds de laatste uitbarsting van de Teneguía in 1971, maar wij vinden ze er een beetje zielig bijstaan. Misschien een speciale soort treurdruiven?
Vandaag waait het amper als we aan de voet van de Teneguía staan en over het smalle pad klimmen we omhoog over de kraterrand. Deze vulkaan is volgens de experts een stuk minder perfect dan de San Antonio, maar toch vinden wij hem vele malen mooier. Overal heeft de aarde prachtige kleuren en de grillige vorm vinden wij juist wat hebben. De enkele andere bezoekers die we hier zien, lopen snel door en merken niet eens op dat er op sommige plekken warme lucht en zwaveldampen uit de aarde omhoog komen. Wij staan om de paar meter stil om te voelen en kijken en als we eindelijk op de hoogste punt zijn aangekomen gaan we uitgebreid zitten om over de kust onder ons uit te kijken. Een prima plek voor de lunch.
Terug beneden rijden we nog naar de Faro Fuencaliente, de oude vuurtoren, die nog altijd naast de nieuwe staat. Ooit kwam de lavastroom van de Teneguía op korte afstand van de oude toren tot stilstand, toch werd er besloten een nieuwe toren te bouwen, destijds de eerste van heel Spanje op zonne-energie.
We volgen de kust naar Puerto Naos, waar we een tweede lunch inlassen aan het strand. De zee is hier wild en de golven slaan metershoog stuk op de naastgelegen rotsen. Via het binnenland rijden we een uurtje later terug naar Los Cancajos, waar we de rest van de dag met een boek doorbrengen.
26-10-2011 De hoofdstad van La Palma, Santa Cruz, hebben we nog helemaal niet gezien, dus rijden we er vanochtend heen om het oude centrum met z’n bijzondere balkons uit de 17de eeuw te bekijken. Ook proeven we de sfeer op de Plaza de la Alameda, waar voornamelijk ouderen onder de prachtige, oude bomen zitten en op de drukke markt. In een klein winkeltje kopen we elk een enorm stuk tortilla, dat we opeten op het andere plein van de stad: de Plaza de España. Heerlijk zo’n gezonde lunch, er zitten wel tien soorten groente in. Aansluitend kunnen we meteen de Iglesia El Salvador van binnen bekijken, om daarna even terug te rijden naar ons appartement.
Na een korte pauze rijden we voor de tweede keer naar de noordkant van het eiland. Onze eerste stop is puur toeval: op weg naar de natuurlijke zwembaden van La Fajana zien we een prachtig stukje kust, waar de golven woest op de rotsen beuken: Puerto Talavera. Het is blijkbaar hoog water, grote delen van dit bizarre haventje en dorpje in één, gebouwd op een rots, staan onder water of krijgen regelmatig een grote golf te verduren. Ook bij de nabij gelegen Faro de Barlovento en bij La Fajana zelf zijn de golven indrukwekkend, sommigen lijken zich in slow motion op de kant stuk te slaan, met gigantische witte schuimkoppen erop.
We rijden nog even door naar La Tosca, waar zo’n twintig fantastische, eeuwenoude drakenbomen staan en wandelen wat door het gedeeltelijk vervallen dorpje, voor we terug rijden naar Los Cancajos.
27-10-2011 Het is vanochtend ongewoon helder en we gaan al vroeg op pad. Eerst beklimmen we de Pico Brigoyo vulkaan, zo’n 1800 meter hoog, en vanaf de kraterrand zien we de wolken onder ons aan beide kanten het dal binnenschuiven. Het is een indrukwekkend gezicht hoe ze over de bergwanden heen rollen en langzaam naar elkaar toe bewegen.
Rond de middag mogen we La Cumbrecita op, een uitzichtpunt waar slechts een beperkt aantal bezoekers op hetzelfde moment worden toegelaten. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over de Caldera de Taburiente, de oorspronkelijke vulkaan waaruit La Palma ontstaan is. Ook hier blijft de toenemende bewolking ons boeien. We maken nog een tweede wandeling, maar een uurtje later heeft de bewolking het hele keteldal veroverd en zien we niet veel meer. Tijd om terug te gaan naar die geweldige bakker in Santa Cruz, waar we vandaag de Paëlla gaan uitproberen en één van de vele soorten koekjes.
28-10-2011 Er is één deel van La Palma dat we nog niet gezien hebben en dat is het Noord-westen, dus rijden we vanochtend de tunnel naar het Westelijke deel van het eiland weer door, om met de auto de Baranco de las Angustias over te steken. Deze diepe kloof met amper begroeiing, in het Nederlands het Ravijn van de doodsangsten, doet ons sterk denken aan de Wadi Mujib aan de Kings Highway in Jordanië. Als we aan de Noordkant boven zijn parkeren we onze auto bij het restaurant bij de Mirador del Time, om een smal wandelpad naar een nog hoger gelegen punt te volgen. Vanaf hier kijken we uit over de hele Westelijke kust van La Palma en kijken we tot aan de Caldera de kloof in. Met dit uitzicht eten we, vergezeld door een tiental hagedissen die blijkbaar ook honger hebben en kamikaze acties uithalen om bij onze vijgen-amandel-kaas te komen.
We rijden verder langs de kust om in de omgeving van Puntagorda een eeuwenoude drakenboom van dichtbij te bekijken. Hier belanden we midden tussen de amandel- en vijgenbomen en we halen handenvol rijpe amandelen uit één van de vergeten bomen. Heerlijk! En zonde dat de amandelen hier uit de bomen vallen zonder dat iemand ze plukt.
Na nog een eindje langs de kust rijden komen we in Gallegos, waar we een wandeling willen maken uit onze reisgids. Tot onze verbazing zijn we weer eens de enige toeristen en zo hebben we het hele verlaten gehucht en de uitgestrekte kust met honderden meters steile kliffen voor ons alleen. Op een uitstekende rots eten we een uitstekende tweede lunch, om daarna verder te lopen tussen de sinaasappels, yamwortels, amandelen en bananen. Ook aan cactussen hier weer geen gebrek, wat een prachtig eiland is dit. Pas laat zijn we weer thuis.
29-10-2011 Niet alleen aan oktober komt bijna een eind, ook aan onze vakantie. Op deze laatste dag genieten we nog eventjes van de zon, om daarna een laatste keer naar “ons” bakkertje in Santa Cruz te rijden en de tas goed vol te laden met allerlei lekkers. Even voor drieën vertrekt ons vliegtuig, maar we komen vast ooit weer terug naar dit gebied, we hebben tenslotte nog lang niet alle Canarische eilanden gezien!
Helaas is de overstap in Madrid nogal hectisch, in drie kwartier moeten we van achterin ons vliegtuig naar onze aansluitende vlucht in een andere terminal komen. In één klap zijn we helemaal uit de ontspannen sfeer van een week vakantie en als in Amsterdam later ook nog blijkt dat onze koffer nog in Madrid staat… bedenken we dat we nu ook niet hoeven sjouwen met een koffer en dat uitpakken en wassen zo ook nog even uitgesteld kan worden. :)
> Meer Info
Op onze Spanje info pagina is veel nuttige informatie te vinden over Spanje en neem ook eens een kijkje bij onze La Palma 1 Foto's en La Palma 2 Foto's.