Thailand Reisverslag: Andamaanse Kust
| Dit reisverslag is onderdeel van een serie reisverhalen, allen gemaakt tijdens een lange reis van november 2007 tot mei 2009. |
> naar de Thaise Eilanden
23-01-2009 We zijn er klaar voor: morgen vertrekken we naar het zuiden van Thailand, naar de eilanden. Voor de eerste dagen hebben we een redelijk luxe kamer geboekt op Koh Yao Yai, een minder toeristisch, maar naar het schijnt wel heel mooi eiland. We willen het iets kleinere en naastgelegen Koh Yao Noi ook bezoeken en daarna een kijkje gaan nemen op Koh Phi Phi en in Railay.
De afgelopen dagen hebben we ons bezig gehouden met het kopen van nieuwe kleren en het aanschaffen van trouwringen, iets dat voor een traditionele Indiase bruiloft niet noodzakelijk was, maar we zelf wel graag willen. Ook hebben we een visum voor Myanmar geregeld en twee retourtjes Bangkok-Yangon geboekt voor over een aantal weken. Gisteren hebben we weer een bezoek gebracht aan Adriaan, die we meer dan een jaar geleden ook al opzochten in de Bangkwang gevangenis. Onze laatste bezigheid bestond uit wennen. Geen constant getoeter en gebel; de straat oversteken zonder bijna over de tenen gereden te worden; niemand voor je voeten die iets wil verkopen; geen starende blikken en "where you from"-vragen; geen afval en koeienvlaaien op straat; geen plotseling bewegende koeienhoofden, die enorme blauwe plekken op armen en benen kunnen veroorzaken. Bangkok voelt als een oase van rust. Soms is het ZO stil dat we de mp-3 speler aanzetten in de kamer, iets wat we al maanden niet meer gedaan hebben, omdat we zelfs op het maximale volume geen muziek konden horen. We beseffen dat India nogal een aanslag op onze zintuigen is geweest, ook al hebben we er voornamelijk van genoten. Zon, zee, strand en rust: here we come!
24-01-2009 We laten de voortreffelijke straatstalletjes van Bangkok, met z'n fruitshakes, padthai en fly lice achter ons en sporen naar het zuiden. Begroeiing wordt steeds tropischer, maar het weer helaas steeds slechter. Als we tegen de avond in Surat Thani aankomen regent het. We zoeken en vinden een slaapplek en hebben zelfs internet op de kamer. O ja, de luxe van Thailand!
> Koh Yao Yai
25-01-2009 Een vroege songtaew brengt ons naar het busstation, waar we tot de ontdekking komen dat de eerste bus pas om 9.20 uur vertrekt... bijna twee uur wachten. Wel is er over een half uurtje een minibus en hoewel we daar nooit erge fans van zijn geweest nemen we die kans maar, zodat we toch enigszins op tijd zijn om een boot te nemen naar Koh Yao Yai.
Tot grote ergernis van Thai en toeristen in ons busje moet er vlakbij Krabi gestopt worden voor enige oplichterspraktijken van toerbureautjes, die hun best doen één of alle witten het busje uit te krijgen, om ze af te zetten en naar Phi Phi eiland te verschepen. Dachten wij dus niet! Met dank aan India wordt de reis, na een niet mis te verstane afkapping van de verkooptrucs, voortgezet en zo kunnen we in Krabi de songthaew naar Ao Nang nemen. Vanaf deze pier zou er een speedboot naar Koh Yao zijn. Zou. Zijn. Helaas is die boot al om elf uur vertrokken en was dat de enige van vandaag. Om één uur gaat er nog een boot vanaf een andere pier, een kilometer of vijftien verderop. Openbaar vervoer gaat er niet die kant op. Lopen is een beetje ver in deze warmte en dus onderhandelen we met een taxi en voor een acceptabel bedrag wil hij ons brengen.
Het blijkt nog een heel eind rijden te zijn en de wegen worden steeds hobbeliger en smaller, terwijl we nauwelijks ander verkeer tegenkomen. Vlak naast ons, aan de kust, zien we prachtige karst-berg-eilanden liggen in het groen-blauwe water. Yangshuo in China valt erbij in het niet.
Eindelijk rijden we een laatste zandpad op en staan we voor een kleine pier. Er staan zowaar al een paar mensen op de boot te wachten en Thailand zou Thailand niet zijn als er ook op deze afgelegen plek niet een stalletje met lekkere hapjes stond. We zijn de enige toeristen en samen met de eilandbewoners gaan we aan boord voor een hotsende en klotsende overtocht van een uur. We varen tussen verschillende kleine karst-eilandjes door, allemaal prachtig begroeid, en hebben al gauw een mooi uitzicht op de beide Koh Yao's.Gelukkig worden we op de pier opgewacht, want er is geen kip te bekennen, laat staan enige vorm van vervoer. Nog bijna een half uur scheuren we tussen groene begroeiing door, afgewisseld met houten huizen. Het is hier heerlijk rustig en onze slaapplek heeft maar vijf kamers, allemaal lekker luxe. We verkennen het strand en zien honderden aangespoelde kwallen liggen. Ook koraal en kleurrijke schelpen liggen in het zand, maar de zon laat zich vanmiddag jammer genoeg niet meer zien. Pas tegen de avond gaat hij rood onder boven Phuket, daar aan de overkant.
26-01-2009 Ons strand is vandaag weer zonovergoten en helemaal voor ons alleen. Een kilometer wit zand aan een blauwe baai, zonder iemand erop. De zon is sterk zo ver zuidelijk, dus 's avonds zijn we allebei zo rood als een kreeft.
27-01-2009 We blijven vandaag maar een beetje in de schaduw, hoewel Peter zich uitslooft om Treelo een Porsche kado te geven om lekker over het strand te scheuren.
28-01-2009 Op de brommer verkennen we de rest van het eiland. Verdwalen is er hier niet bij, want er is slechts één hoofdweg, die dan weer langs blauwe baaien en even later over groene heuvels slingert. Helemaal aan het einde vinden we een strand dat even verlaten is als het onze, op een grote vissersboot na, die er zo te zien na de tsunami is blijven liggen.
> Koh Yao Noi
29-01-2009 Na het ontbijt gaan we terug naar de pier, het hele eiland over. Met een taxi-boot steken we het smalle stuk zee over tussen het grote en het kleine Koh Yao. Op Koh Yao Noi is een stuk meer aktiviteit dan op Yai. Er zijn minstens tien taxi's waaruit we kunnen kiezen en al snel staan we dan ook voor de deur bij ons nieuwe onderkomen: tien bungalowtjes pal tegenover een wit strand aan een blauwe baai.
De rest van de dag brengen we op het strand door.
30-01-2009 's Ochtends zwemmen we even, maar de zee kan ons hier niet echt bekoren. 
Veel rotsige stenen vlak voor de kust en bijtbeestjes in het water die pijnlijke bultjes op je huid achter laten... ach, je moet ergens over kunnen zeuren als Nederlander he?! We hebben er dankzij de sateliettelevisie, die we op het andere eiland konden ontvangen, weer genoeg van opgestoken bij de praatprogramma's op BVN. Hadden vaag in ons achterhoofd het idee rond de zomer thuis te komen, maar zijn nu vast van plan ons zo lang mogelijk in positievere oorden te vermaken. Misschien dat we het in 2010 weer eens proberen. 
Op de brommer verkennen we vervolgens de rest van het eiland, waar groene heuvels en witte palmstranden elkaar afwisselen. In de verte liggen andere kleine eilanden, van het soort waar je nog piraten verwacht aan te treffen.
31-01-2009 We tuffen op de brommer weer naar het strand aan de andere kant van het eiland, waar we de hele dag luieren.
> Koh Lanta
01-02-2009 Omdat we wel zijn uitgekeken op Koh Yao nemen we de vroege boot terug naar het vaste land. Van de ene pier scheuren we in een houten bus naar het centrum van Krabi, om over te stappen op een super-de-luxe touringcar naar de volgende pier. Hier slaan we steil achterover: zoveel witte mensen hebben we nog nooit bij elkaar gezien. Niet in de afgelopen veertien maanden in elk geval. Erg blij worden we niet van de ervaring aan deze, duidelijk erg toeristische, pier. Het is nog nauwelijks elf uur 's ochtends en de dronken Engelsen rollen al over de grond, terwijl ongewassen types al rokend onderuit hangen en anderen in bikini rond drentelen in dit overwegend Moslim-deel van Thailand. Gezien het grootste deel van de, naar onze mening, onfatsoenlijke lui in de rij voor de boot naar Railay staan, zien we ter plekke af van ons plan om daar over een aantal dagen heen te gaan.Eenmaal op de boot verbazen we ons nog meer, over de afgunstige blikken waarmee die Europeanen elkaar staan te bekijken en de grote hoeveelheid dure appaten waar nonchalant mee wordt rondgezwaaid. Ontspan beste mensen, de zon schijnt en het is hier mooi!
Twee uur later meren we aan op Koh Lanta, waar tientallen mannetjes met folders en foto's van hun resort staan zwaaien. We kiezen er één uit en gaan mee naar een recentelijk opgeknapt resort met nieuwe, kleurige huisjes aan een lang en wit strand. Meteen hebben we het gevoel dat we deze plek al een week aan het zoeken waren.
Het strand is perfect, ons huisje comfortabel en... ze hebben de beste mango-shakes en heerlijke visgerechten in het restaurant.
02-02-2009 t/m 05-02-2009 Aan het heerlijke zwemstrand van Koh Lanta, daar waar de witte toeristen meer accesoires dan kleren dragen, komen we helemaal tot rust. Onze zwembroek en bikini maken overuren.
> Koh Phi Phi
06-02-2009 Rond het middaguur worden we terug gebracht naar de pier, vanwaar we de boot naar Koh Phi Phi nemen. Zodra we de baai van het wereldberoemde eiland invaren vallen twee dingen meteen op. Eén: wat een prachtig eiland is dit, een echt paradijs. Twee: wat hebben ze ermee gedaan? Overal steken lelijke vakantiehuisjes tussen de tropische begroeiing door. Sommigen zijn vrij bescheiden, maar anderen zijn werkelijk te groot, opvallend en lelijk voor woorden. Jammer.
Toch is het water er blauwer dan we ooit ergens gezien hebben en er zwemmen overal grote gekleurde vissen om prachtige rotsen en koralen heen. Ons resort heeft een longtailboot gestuurd om ons op te halen en vanuit dit typisch Aziatische bootje hebben we uitgebreid de gelegenheid het allemaal te bekijken. Zodra we onze tassen in ons eigen lelijke gedrocht, op één van Phi Phi's groene heuvels, hebben gedumpt, nemen we een duik. Meteen komen er tientallen nieuwsgierige vissen bij ons kijken. 's Avonds kunnen we ook op ons bordje weer genieten van al het moois dat de zee hier heeft gemaakt.
07-02-2009 We maken een verkennende wandeling over het eiland en beginnen langs het strand, waar veel kleurrijke schelpen en stukjes koraal zijn aangespoeld. Via steile, smalle bospaadjes ontdekken we andere, kleinere baaien met elk een eigen stukje strand. Na een korte pauze op Ao Lo Dalam, een iets té hip strand naar onze mening, klimmen we flink omhoog naar het eiland "viewpoint". Uiteraard hebben we deze klim bewaart voor het heetst van de dag, zoals we dat altijd doen. We houden de traditie graag in ere. Even afkoelen tussen de zeekomkommers en de tropische vissen is daarna dan ook des te lekkerder.
Na de lunch vangen we onze dagelijkse portie vitaminen uit de cashew-boom naast ons huisje, die zoveel vruchten heeft hangen dat we er wel een paar ongemerkt uit kunnen tikken.
08-02-2009 Morgen gaan we terug richting Bangkok, om van daaruit de 13de naar Yangon in Myanmar te vliegen, dus genieten we vandaag van een laatste dag relaxen aan het water. Eerst gaan we naar het rustige, kleine strand aan de achterkant van het eiland, maar daar aangekomen zijn we nogal verrast: het strand is er niet meer. Bij hoog water blijkt het gele stuk zand hier geheel door de zee opgeslokt te worden. De krabetende makaken die op het eiland leven proberen er hun voordeel mee te doen. Ze lopen over de rotsen, op zoek naar schelpen en ander eetbaars. Bij de hangmat die in een boom hangt spelen ze even, één van hen gaat zelfs werkelijk in de hangmat zitten. Wij zwemmen dan maar aan een ander strand en hengelen 's middags nog wat cashew-vruchten uit de boom. Ach, het goeie leven, voordat het harde werken weer begint.
Thailand zeedieren Andamaanse kust filmpjeHet Thailand zeedieren Andamaanse kust filmpje zal hier te zien zijn |
Andamaanse kust Thailand filmpjeHet Andamaanse kust Thailand filmpje zal hier te zien zijn |
Klik op bovenstaande filmpjes om even bijna-live aan de Andaman Kust rond te kijken.
> Meer Info
Op onze Thailand info pagina is veel nuttige informatie te vinden over Thailand en neem ook eens een kijkje bij onze Andamaanse kust foto's.