India Reisverslag: Tamil Nadu
| Dit reisverslag is onderdeel van een serie van drie reisverhalen, allen gemaakt tijdens een reis door Zuid- India eind 2009, begin 2010. |
> Eerste Dagen in Tamil Nadu
18-12-2009 We hebben amper geslapen in het lawaaiige Chennai, waar we gisteravond zijn aangekomen. De rit in de tuktuk maakte al snel duidelijk in wat voor stad we terecht waren gekomen. We zagen veel daklozen, heel veel vuil en meer ratten dan we ooit eerder zagen. Niet van die exemplaren waarvan je denkt: ach wat lief, die zet ik even op m’n schouder, maar enorme, zwarte met gevaarlijk uitziende tanden.
Ook als we in het eerste ochtendlicht het hotel verlaten zien we meteen weer een joekel op straat liggen, een dooie gelukkig. Tijdens de rit naar het busstation zien we nog meer viezigheid en we zijn blij dat de eerstvolgende bus naar Mamallapuram al over een kwartiertje vertrekt.
De bus is voor ons een primeur: geen ramen, maar slechts zwarte luiken die naar beneden kunnen. Omdat we graag zien waar we heen rijden gaan we met de wind in onze haren de stad uit. Gelukkig regent het niet meer, maar er is de afgelopen dagen heel wat gevallen en overal zien we grote plassen water op de slechte, modderige straten.Zodra we de stad verlaten rijden we naast de zee, een prachtig blauwe met palmbomen ernaast. Bepaald geen straf dus en al gauw zijn we er. Mamallapuram is weer een echte backpackersplaats en snel genoeg hebben we een goeie kamer gevonden en gaan we na een kort tukje op onderzoek uit. We hoeven niet ver te lopen om te zien waarom het hier al jaren een toeristentrekpleister is. Geweldig mooie en uitgebreide beeldhouwwerken zijn er uit de rotsen gehakt en er zijn verschillende grotten die van binnen een museum op zich zijn.
Op het strand kijken we onze ogen uit. Geen toeristen, maar koeien liggen er hier te zonnebaden. Tientallen heilige dieren liggen lekker tussen de gekleurde vissersboten te herkauwen. Het strand is mooi om even een wandeling over te maken. Jammer genoeg is er bijna net zoveel plastic als dat er schelpen zijn, tot we wat verder van het dorp komen en het rustiger wordt en langzaam ook het plastic verdwijnt.
> Backpackers Plaatsje Mamallapuram
19-12-2009 We maken meteen van de situatie gebruik dat er hier zoveel souvenirwinkeltjes zijn en kopen een houten Ganesh, toch onze Indiase lievelings-God. Daarna lopen we het dorp uit naar de must-see van deze plaats: de “Pancha Rathas”. Wat we van buiten het hek zien is het niet een enorm nieuwe ervaring kwa beeldhouwwerk en we vinden de entreeprijs astronomisch voor hetgeen er te zien is. Regelmatig hebben we de afgelopen weken 250 rupee pp betaald om even een half uurtje rond te kijken en we besluiten deze 500 in onze zak te houden en aan iets beters te besteden.
Zeker omdat we weten dat het vrouwtje dat bij een naastgelegen huis stenen aan het sjouwen is voor dit bedrag twee weken moet werken.Via het strand lopen we terug en we kijken hoe de Indiërs op vakantie hier van de zee genieten. Volledig gekleed in kleurrijke sari’s staan ze in de branding te gieren van de lach. We lunchen in één van de strandtenten en doen het daarna rustig aan. Het is na de regen van afgelopen week hier een soort Turks stoombad geworden.
20-12-2009 Ook vandaag zijn we lui en maken we alleen ’s middags een strandwandeling.
21-12-2009 Als eerste zitten we vandaag aan de ontbijttafel bij het restaurant van de buren. We hebben namelijk een hele dag in de bus voor de boeg. De eerste anderhalf uur zitten we in een soort van stadsbus, die ons aan de snelweg naar Trichy afzet. Verrassend gemakkelijk vinden we hier de juiste bus in de chaos die er heerst. Helaas is het een privébus en dat houdt in dat we vermaakt worden met een heuse Kollywood-film op dvd, uiteraard vertoond op het hardst mogelijke geluidsniveau.
Gelukkig duren dit soort films slechts drie (!) uur, maar als hij eindelijk afgelopen is wordt er meteen een andere dvd aangezet. Nu mogen we naar kleurig geklede Indiërs kijken die krijsen alsof ze constant flink geknepen worden, terwijl ze ook nog eens de vogeltjesdans doen. Het ene “nummer” is nog niet afgelopen, of het volgende begint alweer. We zijn dan ook behoorlijk opgelucht om aan het eind van de middag Trichy te bereiken.
We zoeken een geschikte kamer en eten nog wat, voor we het voor vandaag voor gezien houden.
> Grijs Trichy
22-12-2009 Het is grijs buiten en het regent zelfs. We hebben geen zin iets te gaan doen in dit weer en blijven binnen. Als we wat lekkers gaan kopen bij de bakker zien we hoe Christelijk het Indiase zuiden is. Het was ons gisteren in de bus al opgevallen hoeveel kerken er hier zijn. Bij deze bakker staan maar liefst twee knipperende Kerststallen, er wordt Kerstgebak verkocht en er loopt een heuse Kerstman door de straat. Overal hangen mensen grote plastic Kerststerren aan hun huizen. Joseph, de donkerbruin gekleurde man die de lift bedient, legt ons uit: “Me Christian, my name Joseph, praise the Lord”.
23-12-2009 De zon laat zich nog steeds niet zien en tegen beter weten in gaan we naar buiten. Als we in de chaos van de ochtendspits op de bus naar de Sri Ranganathaswamy tempel staan te wachten begint het weer te regenen.
Gelukkig is het net weer droog zodra we er zijn en ondanks de grauwe lucht zijn we onder de indruk van de hoogte van de gopuram (toren) met z’n vele mythische figuren in talrijke kleuren geverfd. De binnenkant van de tempel valt wat tegen, overal waar het interessant lijkt mogen wij als non-Hindu’s niet naar binnen. De rest van Trichy is vooral lawaaiig en stinkend en met dit weer beklimmen we ook liever de rotstempel niet. We nemen nog maar een middagje verplicht rust.
> Kerst in Madurai
24-12-2009 In een overvolle bus rijden we in drie uur naar Madurai, één van de oudste steden van India. De stank en het lawaai zijn er echter niet minder om en we mogen er geruime tijd van genieten, omdat veel hotels vol zijn vanwege de Kerst. Na een uur zoeken hebben we een veel te dure, maar wel lekker luxe kamer gevonden voor de komende twee nachten.
We gaan meteen de stad in en nemen een kijkje bij de Sri Meenakshi tempel, datgene waar het hier allemaal om draait. De tempel is aan de buitenkant voorzien van verschillende gopurams, waarvan we nog meer onder de indruk zijn dan die in Trichy. Wow, wat een kleuren en wat een groot aantal beelden staan er op elk van de torens, erg indrukwekkend.Het is middagpauze en honderden pelgrims zitten om de tempelmuren heen te wachten tot ze om vier uur weer naar binnen mogen. De één is nog bijzonderder uitgedost dan de ander en verschillende van hen voeren rituelen uit, zoals het zeggen van gebeden bij een vuur. Misschien bidden ze voor beter weer, de zon komt er in elk geval weer door en dat laat het geheel er nog net een beetje mooier uitzien.
25-12-2009 Vanochtend gaan we terug naar het enorme tempelcomplex en we schuiven aan in de lange rij pelgrims voor de securitycheck. Een half uurtje later zijn we binnen en we kijken onze ogen uit. De plafonds zijn versierd met de kleurigste schilderijen van Goden, overal staan beelden, in een donkere ruimte staat de tempelolifant door wie je je kunt laten zegenen, maar alleen als je minimaal tien roepie in z’n slurf drukt. We lopen enkele uren rond en bekijken de rituelen van de pelgrims en kopen wat souvenirs bij één van de vele winkeltjes.
’s Middags gaan we nog naar het Tirumalai Nayak Paleis Madurai, dat kort geleden schitterend is opgeknapt. Een Amerikaan verzekert ons: “this is the most beautiful temple I’ve been to”. Uhm... dit is een kasteel. 
Maar het is absoluut heel erg mooi.
> Meer Info
Op onze India info pagina is veel nuttige informatie te vinden over India en neem ook eens een kijkje bij onze Tamil Nadu foto's.