Egypte Reisverslag: Aswan
| Dit reisverslag is onderdeel van een serie reisverhalen, allen gemaakt tijdens een lange reis van november 2007 tot mei 2009. |
> Naar het Zuiden van Egypte
24-03-2009 De extra luxe slaaptrein mocht ook niet baten. We zullen het wel nooit leren: slapen in de trein. Om het eten hoefden we het ook niet te doen. In de afgelopen vijftien maanden hebben we nog nooit zulk smaakloos karton voorgezet gekregen als gisteravond, om over het ontbijt maar niks te zeggen.
Dat is wel weer genoeg geklaag voor deze dag. Als we de gordijntjes openschuiven zien we een stralende zon boven de blauwe Nijl en aan palmbomen is hier geen gebrek. Verder doet de inrichting hier sterk aan West-China denken: kleien huisjes in een stoffig, heuvelachtig woestijnlandschap met regelmatig een kudde schapen of geiten. Zijn we daar heel China voor doorgetuft, hier hebben ze het gewoon ook.
Nieuw zijn de vele mannen die op, naar het lijkt, veel te kleine ezeltjes rondrijden. Het is een grappig gezicht hoe ze, met hun benen tot bijna aan de grond, op die snel trippelende, stijve ezeltjes zitten. De mensen zijn hier allemaal een stuk donkerder gekleurd dan in Caïro, wat zeker bijdraagt aan het Afrika-gevoel.
Rond half tien, met slechts een uurtje vertraging, rijden we station Aswan binnen. Een kamer vinden duurt even, maar uiteindelijk hebben we de laatste kamer in een 
centraal gelegen guesthouse te pakken. De man aan de balie wil de kamer eerst niet aan ons verhuren, want er zit geen airco in. Wie er met een temperatuur van amper vijfentwintig graden airco nodig heeft is ons echter niet duidelijk en als we dat eindelijk hebben weten over te brengen mogen we de sleutel hebben en doen we nog even een tukje.
25-03-2009 Peter z'n buik is het niet eens met het gebrek aan mango's en spicy eten en doet erg raar. We blijven dus maar een dagje in onze kamer hangen.
> Aswan: Nubië
26-03-2009 We beginnen vandaag met het Nubia museum, waar de geschiedenis van het gebied prachtig wordt weergegeven. Daarna dwalen we over een begraafplaats waar naast hele moderne, nieuwe graven ook graftombes staan van eeuwen oud. Van sommigen is niet veel meer over dan een afgebrokkeld kleien muurtje, maar bij andere kun je nog heel goed zien hoe mooi ze ooit geweest zijn.
Aan de overkant van de weg bekijken we nog de grootste obelisk ooit, hoewel het gevaarte nog niet af is. Bij het uithakken uit de steengroeve is er een scheur in gekomen en daarom is de enorme homp steen achtergelaten, half uitgehakt en deels nog vast in de grond. Als we terug lopen naar het centrum van Aswan zien we op verschillende plekken hierogliefen uitgehakt uit stukken rots. Het waren drukke jongens, die Egyptenaren. Ooit, waarschijnlijk vóór de uitvinding van de waterpijp.
27-03-2009 Met de veerpont gaan we de Nijl over, naar Elephantine Island. Op het eiland zijn twee Nubische dorpjes, werkelijk prachtige dorpjes met felgekleurde huisjes, smalle steegjes en hele aardige mensen. We lopen er een hele tijd rond en komen zo bij de oude stad Abu terecht en de opgravingen die hier al jaren bezig zijn. Van sommige tempels zijn mooie stukken bewaard gebleven en ook de vroegere huizen staan deels nog overeind. Als we het bijbehorende museum in willen wordt de deur voor onze neus dicht gedaan: vrijdaggebed. Aha. Niet alleen een goed excuus dus voor de wat minder getalenteerde "Islamic-Idols"-deelnemers om ook eens "de tarzan" (klik voor geluid) te doen in de roeptoeter, maar ook voor een paar uurtjes minder werken om naar de moskee (klik voor geluid) te gaan.
Als we later terug komen is de deur natuurlijk nog altijd op slot, maar de man zónder sleutel die wel al aanwezig is laat ons nog wat bijzondere dingen zien. Zo zijn er 
onlangs een paar prachtige nieuwe stukken opgegraven, met nog heel veel kleur en detail. Na deze extra ronde door de oudheden is het museum, als het eindelijk open gaat, een beetje een teleurstelling.
> Abu Simbel
28-03-2009 In alle vroegte staan we op om naar het busstation te gaan. We hebben verschillende mensen gevraagd hoe het zit met de bus naar Abu Simbel, omdat de informatie uit onze Lonely Planet regelmatig waardeloos blijkt te zijn, maar de bus van acht uur 's ochtends blijkt nog gewoon te gaan. Iedereen raadt ons aan een uur voor vertrek aanwezig te zijn, want officiëel zouden er maar vier buitenlanders per bus mee mogen.
Daarom begeven we ons even voor zevenen dan ook naar de hoofdweg voor een taxi en tot onze verbazing noemt de man meteen de prijs die het zou moeten kosten naar het busstation. Even later snappen we waarom. Hij heeft ons naar het treinstation gebracht, ongeveer halverwege de weg naar het busstation. We verwachten dat het nu wel gemopper en gechagrijn zal worden en dat er meer geld op tafel moet komen, zoals dat afgelopen jaar in vergelijkbare situaties vaak gebeurde. De man laat echter niks horen en zet ons zonder morren af bij de bus naar Abu Simbel, die al klaar staat. Wat een soepel begin van de dag.
Zodra we de stad uitrijden zijn we meteen in de woestijn. De plaatjes kloppen eindelijk eens met het beeld dat we altijd bij woestijn hadden: een grote zandbak vol mul zand en verder helemaal niks. Dat was in de woestijnen van Rajasthan en West-China wel anders. Daar zagen we zoveel groen en het zand zag er zo hard uit. Dit is mooier, zeker als er af en toe wat heuvels voorbij komen of zo'n echt kleien woestijndorpje.Keurig op tijd komen we aan in Abu Simbel, waar we meteen een politieman aan onze kont hebben plakken. Hij wil weten waar we heen gaan, maar wij hebben onze neus na twee weken een beetje vol van de Egyptische politiemannen, die allerlei bijbaantjes blijken te hebben zoals kamelen verhuren, euro's wisselen voor Egyptische ponden en toeristen uitmelken op allerlei andere corrupte manieren. We negeren de man dus volkomen, maar als we een hotel in gaan volgt hij ons en het komt er uiteindelijk op neer dat de hoteleigenaar hem een best geldbedrag moet geven als wij de kamer hier nemen. Wat een corrupte bende hier, die politie, zoiets hebben we nog nooit meegemaakt.
Halverwege de middag verkennen we Abu Simbel, een prachtig Nubisch dorpje pal aan het Nasser-meer, met erg vriendelijke inwoners. 's Avonds eten we buiten, bij een traditioneel Nubisch huis dat als hotel en restaurant is ingericht, onder de sterrenhemel.
29-03-2009 Wederom zijn we vroeg uit de veren en net na zonsopkomst lopen we door een schilderachtige omgeving naar de beroemde tempels van Abu Simbel. Zo vroeg is er nog helemaal niemand, want de eerste tourbussen komen pas een uurtje later aan. We kunnen dus in alle rust genieten van deze fantastische bezienswaardigheid. De grote Ramsestempel is enorm en heel indrukwekkend, zowel van de buiten- als van de binnenkant. De vier gigantische beelden van Ramses en de details er omheen maken indruk vanwege hun omvang, maar de uitgebeitelde tekeningen binnen in de tempel zijn zo mooi en talrijk. Dit is zonder twijfel het mooiste wat we van Egypte gezien hebben tot nu toe.
Als we weer buiten komen denken we eerst aan gezichtsbedrog door het felle zonlicht, maar nee, het ziet echt zwart van de mensen. De tours zijn gearriveerd en de kleinere tempel van Hathor zien we dan ook van achter een constante rij andere nieuwsgierigen. Niet erg, wij hebben het mooiste toch al gezien.
's Middags nemen we de bus terug naar Aswan, waar we in onze oude kamer kunnen inchecken.
> Feloeka Tocht op de Nijl
30-03-2009 Pas 's middags komen we in aktie en dan alleen nog maar voor een extreem luie aktiviteit: een feluka-tocht op de Nijl. Een feluka is een traditionele Egyptische zeilboot en wij maken in één van deze boten een rondje om Elephantine eiland heen.
31-03-2009 We maken een uitstapje naar de prachtige Philae tempel, gelegen op een eiland in het Nasser meer. Dit betekent dat er een boottochtje nodig is om bij de tempel te komen en daar moet flink op afgedongen worden. Uiteindelijk zijn we het met één van de bootmannen eens over een prijs, maar als we plaatsnemen in het houten motorbootje kijken we elkaar eens aan en verzuchten we tegelijk dat het toch wel makkelijk is om de Albert Heijn in te lopen, iets uit het rek te pakken en gewoon te betalen. Niet afdingen en ook achteraf geen gezeur over extra geld of fooi.
Gelukkig is ons bootmannetje een erg aardige, enthousiaste man, die al wat ouder is en het ons graag naar onze zin wil maken. Hij laat ons zien waar de tempel vroeger lag, voor de dam gebouwd werd en het Nassermeer ontstond. Als er niks gebeurd was zou de tempel nu door het water verzwolgen zijn. Daarom is de hele mikmak, steen voor steen, verplaatst naar z'n huidige plek op het eiland, Zo is dat met verschillende andere tempels ook gebeurd, waaronder die van Abu Simbel.
Wij vinden het een geluk dat de tempel bewaard gebleven is. Hij is erg mooi en groot, we lopen wel een uur rond. Daarna nemen we de boot terug en we regelen een toer naar Kom Ombo en Edfu voor morgen, waarna we in Luxor worden afgezet in een hotel naar keuze.
01-04-2009 De tempels in Kom Ombo en Edfu zijn wederom twee geweldig mooie exemplaren.
Klik op bovenstaand filmpje om even bijna-live in de Egyptische musea rond te kijken.
> Meer Info
Op onze Egypte info pagina is veel nuttige informatie te vinden over Egypte en neem ook eens een kijkje bij onze Aswan 1 foto's en Aswan 2 foto's